Wraz z założeniem w 1785 roku zboru w Goleszowie, mieszkańcy Godziszowa tworzyli wespół z goleszowianami jedną parafię, tam też uczęszczali na coniedzielne nabożeństwa. Dopiero od 1849 r. powstaje filialna Godziszowa i Kisielowa. Powstał wtedy na terenie Godziszowa ewangelicki cmentarz, obecnie nazywany “starym”. Cmentarz ten znajduje się na parcelach gruntowych nr 55 i 235 o łącznej powierzchni 21 arów. Nie prowadzi jednak do niego żadna publiczna droga i z tego powodu kiedyś wszystkie orszaki pogrzebowe przechodziły przez prywatne gospodarstwo nr 6 (obecnie już zlikwidowane). Nekropolia ta powstał jako Cmentarz Ewangelickiej Gminy Cmentarnej Godziszów-Kisielów. Do ksiąg hipotecznych został wpisany jako Lwk nr 69 w języku niemieckim, dopiero w dniu 21.12.1935 r. zmieniono w księgach hipotecznych jego nazwę z niemieckiej na polską o tej samej treści. Proboszczem goleszowskiego zboru był wówczas ks. Paweł Terlica. Do 1911 r. na cmentarzu tym byli chowani wszyscy ewangelicy z Godziszowa i Kisielowa. Od tego roku Kisielów posiada swoje własne miejsce do chowania zmarłych.
W 1925 r. mieszkańcy Godziszowa podjęli decyzję o budowie nowego cmentarza z kaplicą. Powołano Ewangelicką Gminę Cmentarną w Godziszowie oraz Komitet Budowy Kaplicy, którego przewodniczącym został Jerzy Sikora. Proboszczem był wtedy ks. Paweł Broda. Już w 1926 r. na nowej parceli utworzono nową nekropolię, a pod koniec roku ukończono budowę kaplicy. Do ksiąg hipotecznych cmentarz ten wpisano dopiero 12.11.1934 r. na podstawie oświadczenia z dnia 23.08.1934 r jako Ewangelicką Gminę Cmentarną Godziszów. Pierwszego pochówku na nowym miejscu dokonano w styczniu 1927 r.
Cmentarz razem z kaplicą (zwaną również marownią) służył przez długie lata tylko do grzebania zmarłych. Dopiero ks. Tadeusz Terlik wprowadził w stacjach kaznodziejskich (filiałach) parafii stałe nabożeństwa.
Do 1945 r. budynek posiadał trzy dzwony. Po zakończeniu działań wojennych zbór w Drogomyślu poprosił o wypożyczenie jednego z nich, ponieważ ich własny został zniszczony w trakcie działań wojennych. Wypożyczono ten największy. Po odbudowie kościoła w Drogomyślu został on zwrócony, a z uwagi na brak dzwonów w Kozakowicach Dolnych trafił tam, gdzie służy do dziś.
Miejsca w kaplicy godziszowskiej przewidziane są dla 70 osób. W latach powojennych opiekunami filiału byli m.in.: Helena Lach, Eugeniusz Lach, Krystyna Bujok, a obecnie Renata Cieślar i Sławomir Gaszek. Na przełomie lat 1998-2001 r. dokonano istotnych remontów, między innymi: schodów, pomalowano wnętrze kaplicy, wymieniono ogrodzenie i położono asfalt na parkingu. W późniejszym okresie wybudowano również niedużych rozmiarów budynek, gdzie odbywają się szkółki niedzielne, czy spotkania po nabożeństwach. W filiale odbywają się regularnie nabożeństwa a równolegle do nich szkółki niedzielne.
Tekst: na podstawie relacji Jerzego Miecha, Katarzyny Plinty
